Jared Leto filmography. Jared Leto is an American entertainer with an extensive career in film, music, and television. He made his debut with minor roles in the television shows Camp Wilder (1992) and Almost Home (1993). He achieved recognition in 1994 for his role as Jordan Catalano in the teen drama television series My So-Called Life. [1]
W październiku dowiedzieliśmy się, że Jared Leto powtórzy rolę Jokera w zaplanowanej na przyszły rok wersji reżyserskiej Ligi Sprawiedliwości Zacka Snydera. Aktor nagrał nowy materiał w czasie Jared Leto zagrał Jokera w Legionie samobojców Davida Ayera. Film jak i rola aktora zostały jednak przyjęte przez fanów i krytyków bardzo chłodno. Tajemnicą jednak nie jest fakt, że duża część roli aktora została wycięta, a sam Zack Snyder wypowiadał się o jej pierwotnym kształcie bardzo że tzw. Snyder Cut ma diametralnie różnić się od wersji, która w 2017 wyświetlana była w kinach (ta kończona i modyfikowana była bowiem bez udziału reżysera). Informacja o angażu Jareda Leto zdaje się to potwierdzać. Aktor w ogóle nie pojawił się od wersji kinowej, zaś w wersji Snydera mamy go zobaczyć w sekwencji zwanej Knightmare, której namiastkę widzieliśmy już w Batman v Superman: Świcie sprawiedliwości – to świat, w którym antagonista zwany Darkseid pokonał tytułową grupę superbohaterów. Antagonista Batmana ma ponoć pomóc bohaterom w przeniesieniu się w czasie. Jak mógłby wyglądać Joker w tym postapokaliptycznym wydaniu? Swoje wyobrażenie przestawił grafik Bryan Fiallos:Wersję reżyserską filmu mamy zobaczyć w marcu przyszłego roku na HBO Max. Według aktualnych informacji, produkcja zostanie oryginalnie pokazane w formie czterech części, z czego każda będzie trwać godzinę. Po emisji wszystkich odcinków Ligę Sprawiedliwości będzie można obejrzeć jako pojedynczy film.
Jared Leto as the Joker in Warner Bros. Pictures' "Suicide Squad." Warner Bros. Pictures/DC Comics -- The cast of "Suicide Squad" took over Times Square on "GMA" this morning, revealing Pomimo że zwrot "Nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki" bardzo często jest stosowany niepoprawnie z nieświadomością jego właściwego sensu, to czasami aż prosi się go przytoczyć właśnie z błędnym znaczeniem. Przykładowo w przypadku ponownego wcielenia się przez Jareda Leto w postać Jokera. Amerykański aktor podjął ogromne ryzyko i zdążyło się już pojawić wiele głosów, zgodnie z którymi nie powinien powtórnie przyjmować roli, która nadszarpnęła jego wizerunek. Szansa na rehabilitację? Premiera Legionu samobójców odbyła się w 2016 roku. Film Davida Ayera spotkał się z wieloma chłodnymi opiniami, nierzadko wręcz miażdżącymi jego dzieło, a za jeden z nielicznych pozytywnych akcentów można uznać fenomen, który zrodził się wokół postaci Harley Quinn w wykonaniu Margot Robbie. W tamtym czasie bardzo wiele uwagi skupiono na Jokerze i odgrywającym go Jaredzie Leto. Już w momencie ogłoszenia obsady przypisanie amerykańskiego aktora do tej konkretnej roli wzbudziło wiele kontrowersji. Premiera filmu nie pomogła. Po pierwsze, występ Leto nie skradł serc widowni, po drugie zaś, Joker pojawia się na ekranie raczej symbolicznie. Oczywiście można wskazać opinie, zgodnie z którymi antagonista w ujęciu Leto to powiew czegoś świeżego, niestandardowe podejście do charakterystyki największego komiksowego złoczyńcy i podjęta przez aktora próba zaproponowania czegoś oryginalnego. Niemniej nawet sam Leto nie był usatysfakcjonowany efektem końcowym, a dokładnie tym, jak potraktowano jego rolę na stole montażowym. Podobno wiele scen zostało zwyczajnie wyciętych, co tłumaczy tak skromną obecność na ekranie. Można rzec, że w jakimś stopniu Leto został poszkodowany, a część fanów uważa, że nie otrzymał prawdziwej szansy na to, aby zademonstrować swoje umiejętności i przełożyć je na autorską wizję tego, jaki powinien być Joker. Najwyraźniej z podobnego założenia wyszedł Zack Snyder. Aktualnie powstaje miniserial w jego reżyserii o wszystko mówiącym tytule – Zack Snyder’s Justice League. W obsadzie znalazły się takie nazwiska jak Ben Affleck, Amy Adams, Henry Cavill, Gal Gadot, Jeremy Irons czy Jason Momoa. Najnowszym, niedawno ogłoszonym, jest Jared Leto i tym samym laureat statuetki Oscara ponownie wcieli się w postać Jokera. Ruch odważny, może nawet nieco szalony. Snyder musi mieć na uwadze to, z jakimi reakcjami spotkała się poprzednia kreacja Leto i pozostaje mieć nadzieję, że reżyser takich hitów jak Watchmen. Strażnicy czy 300 ma konkretny, dobrze przemyślany pomysł na to, jak wykorzystać potencjał aktora i zaproponować widzom obraz Jokera, który ich porwie. W zeszłym roku sztuki tej dokonał Joaquin Phoenix we współpracy z reżyserem Toddem Phillipsem, a do dziś świetnie pamiętane są popisy Jacka Nicholsona czy Heatha Ledgera. Leto wydaje się jedynym z tych najsłynniejszych odtworzeń komiksowego żartownisia, którego filmowa publiczność ewidentnie nie zaakceptowała. Teraz może być inaczej, a dla aktora szansę na rehabilitację zwiększa format dzieła Znydera. Miniserial rządzi się swoimi prawami, nie trafi na duże ekrany i na pewno będzie to cichsza, nie stwarzająca takiej presji i oczekiwań produkcja. Dokrętki z udziałem Leto do Zack Snyder’s Justice League już ruszają. Na efekty poczekamy najwcześniej do 2021 roku.Joker jest potomkiem chaosu, mistrzem wrogości i pokrętnym uzupełnieniem Batmana. Bill Finger był częściowo zainspirowany podczas jego tworzenia niesamowitą transformacją Conrada Veidta w filmie z 1928 roku Człowiek, który się śmieje. Być może dlatego każdy jego powrót na duży ekran za sprawą Warner Bross jest tak samo wyczekiwany jak każdego superbohatera w szeleszczącej pelerynie. Poznajcie wszystkich aktorów grających Jokera. Cesar Romero Pochodzący ze złotego wieku Hollywood Romero był synem zamożnych nowojorskich społeczności o kubańskich korzeniach. Zaczynając od wczesnych lat 30., Romero często grał egzotyczne role drugoplanowe, takie jak nikczemnik z The Thin Man z 1934 roku. Sam sobie nadał przydomek „Latynos z Manhattanu”. Jako Joker, Romero utrzymywał wąsy swojego łacińskiego kochanka nawet w białym makijażu. Nic nie mogło podważyć jego reputacji! Jednak jego Joker był dość skromną adaptacją fioletowo-zielonego zabójcy ze złotej i srebrnej epoki komiksu. Bardziej jak nieszkodliwy bohater z fetyszem klauna niż prawdziwym zagrożeniem dla Gotham City, zarówno w serialu telewizyjnym Batman, jak i podczas spin-offu filmu, Romero psocił niczym dziecko, tworząc prawdziwą aktorską kreskówkę. Tu występował Romero jako Joker: 1966: Batman zbawia świat (Batman: The Movie)1966-68: serial Batman Jack Nicholson Skoro za Batmana zabrał się Tim Burton to musiał on wybrać najmroczniejszą postać, która powinna stać się antagonistą Człowieka-Nietoperza. Na swój czas Batman był ambitnym hitem, a nawet dziś ma wyjątkową indywidualną tożsamość dzięki reżyserowi, co czyni go aberracją w rodzącym się wówczas gatunku. Było wiele nazwisk, którzy krążyli w roli Jokera przed castingiem Nicholsona, w tym Brad Dourif (rzekomo preferowany wybór Burtona), Tim Curry, David Bowie, Willem Dafoe i najsłynniejszy Robin Williams. W rzeczywistości Williams twierdził, że WB użył go jako karty przetargowej, aby obniżyć cenę Nicholsona – co musiało być znaczne, ponieważ Jack otrzymał 6 milionów dolarów za grę w Jokera. Jednak współtwórca Batmana, Bob Kane, chciał Nicholsona, podobnie jak oryginalny producent projektu, Michael Uslan (który zdobył prawa do filmu dla Batmana w 1979 roku). Więc prawdopodobnie tak miało być. Wizażystka Nick Dudman musiała nawet przygotować wiele projektów dla maniakalnego uśmiechu Jokera, aby uzyskać taki, który najmniej ukrywałby rozpoznawalną twarz Nicholsona. Zanim Nicholson przemienił się w złoczyńcę z Gotham City, był już nominowany do dziewięciu Oscarów, wygrywając dwa z nich. Najbardziej znany wtedy z Chinatown (1974) Romana Polańskiego i jako jedyny rozsądny człowiek w świecie oszalał w 1975 roku w Locie nad kukułczym gniazdem czy Lśnieniu Stanleya Kubricka (na podstawie książki Stephena Kinga). Swoim występem Nicholson był tak samo anachroniczny jak Burton, a scenograf Anton Furst ponownie wyobrażał sobie Gotham City z DC Comics jako miejski koszmar w stylu Art Deco w stylu Metropolis pozostawiony na 50 lat. Pierwsze zdanie scenariusza jest takie, że Gotham City wyglądało „jakby piekło wybuchło chodnikiem i wciąż rosło”. Podobnie, postać Jokera z czasów przed Jokerem, nazwana Jack Napier, przypomina trochę klasycznych mądrych gangsterów. Nicholson grał Jokera bezwzględnie okrutnego, ale nigdy mniej niż przezabawnego, a nawet uwodzicielsko sympatycznego. Ten Joker podsycił poczucie narcyzmu z lat 80. Mając obsesję na punkcie pieniędzy, sławy i mody, zabija próżnych i próżnych członków społeczeństwa własnymi produktami kosmetycznymi (przyszła podstawa cynizmu Burtona). Jest to najbardziej komiksowy z Jokerów akcji na żywo. Jest sadystą, socjopatą i mordercą, ale ma też lekkie serce, ma obsesję na punkcie komedii i patrzy na gagi, takie jak kwas ukryty w klapie lub pistolety, które jedynie wystrzeliwują flagi „BANG!”. Tu występował Nickolson jako Joker: 1989 – Batman Mark Hamill Jeśli myślisz o Jokerze, to zapewne najbardziej komiksowo podobnym aktorem okaże się Mark Hamill. W tym momencie Hamill gra Jokerem prawie tak długo, jak wciela się w inną kultową postać postać – pewnego chłopczyka z Tatooine. Hamill po raz pierwszy pojawił się jako Joker w mistrzowskim serialu o Batmanie z 1992–1995 roku, a następnie ożywił go w latach 1997–1999. Jednak tylko raz był w stanie przenieść swój przerażająco zaraźliwy śmiech na duży ekran dzięki filmowi Batman: Maska Batmana (Batman: Mask of The Phantasm) z 1993 roku. Za to dobrze odnalazł się jako aktor głosowy w animowanym Batmanie (Batman: The Animated Series). Natychmiast stał się sławnym talentem głosowym, rozwijając rytm rozmowy i rechot, które nadal byłyby nie do poznania dla fanów Star Wars. Podczas gdy we wczesnych odcinkach Joker był dość nieszkodliwy (serial był przeznaczony dla dzieci), Hamill nasycił wrodzoną zabawę postaci wyczuwalną złośliwością, wskazując na ciemniejsze rzeczy, niż mogłyby na to pozwolić skrypty. Jego Joker nigdy nie zabił nikogo w pierwotnym serialu, ale jego złowrogie zamiary pojawiły się dzięki wszystkim zboczonym atrybutom dodanym do postaci. Poza tym jest jedynym Jokerem na tej liście, który może opowiedzieć całkiem zabawne dowcipy… szczególnie o szubienicy! Ale w przeciwieństwie do Jokera Nicholsona, Hamill nie ma oczywistych manier związanych z gwiazdą wyróżnioną w animacji (najwyraźniej animatorzy czerpali inspirację z fizycznych gestów Hamilla w kabinie nagraniowej). W rzeczywistości, pomimo tego, że jest kreskówką, sam głos Hamilla zaszczepia bohaterowi poczucie nieprzewidywalnej przypadkowości i spontanicznej przemocy. Dzięki filmowi animowanemu pozwolono mu działać, doprowadzając do szaleństwa skorumpowanych polityków, mordując bossów mafii i śmiejąc się aż do piekła w jego niejednoznacznym i ognistym zakończeniu. Podobnie jak to, jak w animowanym Batmanie Joker przedstawił świat Harley Quinn, Hamill przedstawił teraz wielu pokoleniom po raz pierwszy Jokera, który jest równie zarozumiały i kreskówkowy jak kapryśny Joker Nicholsona. Ale Joker Hamilla jest o wiele szczęśliwszy, ohydny i niepoznawalny w sposobie, w jaki może zarówno śpiewać, jak i syczeć. No postaraj się nie uśmiechać! Tu występował Hamill jako Joker: 1993: Batman: Maska Batmana (Batman: Mask of The Phantasm) 2000: Batman: Powrót Jokera (Batman Beyond: Return of the Joker)1992-93: serial Batman (ang. Batman: The Animated Series) 2009: Batman: Arkham Asylum (gra komputerowa)2011: Batman: Arkham City (gra komputerowa)2015: Batman: Arkham Knight (gra komputerowa) Heath Ledger Jednak bez względu na to, ile byśmy nie debatowali, czy Heath Ledger podejmuje w stosunku do Jokera w Mrocznym Rycerzu z 2008 roku właściwe kroki, to wykracza on poza komiksowy gatunek filmów o Batmanie, sprawiając, że jeogo postać klauna staje się nieśmiertelna i do dziś żyje w popkulturze. Jako główny czarny charakter drugiej i ostatecznie najbardziej ukochanej części trylogii Christophera Nolana, Joker długo oczekiwał powrotu na duży ekran. I Ledgera upatrzył sobie on już wcześniej, bo w w 2003 roku bezskutecznie próbował nakłonić aktora do roli w filmie w Batman Początek. Ten australijski młody aktor zasłynął szybko jako bożyszcze nastolatek w filmach takich jak 10 Things I Hate About You (1999), The Patriot (2000) i A Knight’s Tale (2001). Na szczęście nie pozostał w tym miejscu długo, bo potem rpzyszły ambitniejsze filmy: Monster’s Ball (2001), Lords of Dogtown (2005) oraz The Imaginarium of Doctor Parnassus z 2008 roku. Był także jednym z wielu aktorów, którzy z kolei zagrali w Boba Dylana w I’m Not There. Najbardziej jednak zwrócił uwagę Hollywood rolą gorzkiego i zamkniętego homoseksualisty, Ennisa Del Mara, w Tajemnicy Brokeback Mountain Anga Lee. Joker Ledgera nie tylko czerpał inspirację z komiksów. The Killing Joke Alana Moore’a i Briana Bollanda oraz Arkham Asylum: Serious House on Serious Earth Dave’a McKeana i Granta Morrisona były jego lekturami do poduszki, jednak czerpał on też inspirację z Mechanicznej pomarańczy Kubricka. W filmie Ledger i Nolan przyjęli pomysł Alana Moore’a na Jokera. Ten Joker wykroczył poza sferę super złoczyńców komiksowych; był demonem, który pojawił się z powietrza, aby sprawdzić moralność niejednoznacznego społeczeństwa amerykańskiego, które udaje, że ma absolutną licencję na cnotę. I bardziej niż szaleniec był przedłużeniem zabawy Nolana z konkretnymi zachodnimi fobiami. To samotny rewolwerowiec, wychowany w domu i niepowiązany psychopata, który, jak tak sucho wychwala Michael Caine, „chce patrzeć, jak płonie świat”. I będzie się śmiał z twojej twarzy, im mocniej go uderzysz, aby myśleć inaczej. W przeciwieństwie do Nicholsona, który uczynił tę rolę przedłużeniem swojej iskrzącej postaci, Ledger zniknął w niej. Jego Joker nie był pokryty bliznami chemikaliów, ale miał wycięty uśmiech na twarzy. I podobnie jak w The Killing Joke, ma wiele historii o tym, jak te blizny zostały zdobyte, każde kłamstwo mające na celu uspokojenie ofiar, w których wkrótce planuje wyrzeźbić równie przerażający uśmiech. Niestety, Ledger nie przeżył, aby zobaczyć gotowy film. 22 stycznia 2008 r. marł w wyniku przypadkowego przedawkowania leków na receptę. Aktor cierpiący na bezsenność niestety wymieszał zbyt wiele tabletek nasennych. Nie dożył Oscara, którego zdobył za swój występ. Ale zasłużył na to. Ledger wziął największego złoczyńcę komiksu i uczynił go równie podstępnym i nieuniknionym. To zapewniło mu miejsce w panteonie złoczyńców, gdzie stoi Hannibala Lecter Anthony’ego Hopkinsa, pielęgniarkę Louise Fletcher czy Darth Vader. Tu występował Ledger jako Joker: 2008 – Mroczny rycerz (The Dark Knight) Jared Leto Joker Jareda Leto jest takim samym odejściem od Ledgera, jak Ledger od Nicholsona. reżyser David Ayer i Leto stworzyli męskiego Jokera, który jest nadmiernie bajeczny i ma obsesję na punkcie stereotypów życia złoczyńcy. To skrzyżowanie Tony’ego Montany granego przez Ala Pacino z filmu Scarface i przygnębionego Aliego, w rolę którego wcielał się w Spring Breakers James Franco. Ale tak naprawdę Joker jest w tym filmie drugoplanowym, ponieważ film jest od dawna spóźnionym i teatralnym debiutem Harley Quinn, doskonale uosobieniem Margot Robbie. Leto jest na scenie filmowej i muzycznej od ponad 20 lat. Leto szybko zaczął grać dość duże role w takich filmach jak Thin Red Line Terrence’a Malicka (1998), Fight Club Davida Finchera (1999) i wymagającego Darrena Aronofsky’ego Requiem dla snu (2000). Co ciekawe grał też już z przyszłym Batmanem-Christianem Bale’em w American Psycho – tyle, że to jeszcze-nie-Batman był tu zdecydowanie postacią negatywną, gdyż wbił Leto siekierę w głowę. Leto obecnie raczej skupia się na swojej karierze muzycznej w zespole 30 second to Mars, ale przez ostatnią dekadę sporadycznie pojawiał się w filmach, zanim stracił 30 funtów, aby zagrać transpłciową kobietę z HIV w Dallas Buyers Club, zdobywając mu wspomnianą nagrodę Akademii. Jako Joker, Leto zastosował więcej metod niż nawet Ledger, aby uzyskać wątpliwy efekt. Ledger nie był Jokerem cały czas, tylko podczas zdjęć, ale Leto zawsze chciał być Jokerem także w czasie wolnym, strojąc sobie żarty z innych aktorów na iście jokerowy sposób. Potrafił np. wysłać żywgo czarnego szczura zapakowanego w pudełk grającej Harley Margot Robbie. W rzeczywistości, mimo że jest znacznie bardziej ekstremalny niż komiksowe pierwowzory: nosi tatuaże, metalowe nakładki na zęby. Inaczej też traktuje Harley. Tradycyjnie w komiksach on i Harley utrzymują z nim uwłaczające jej relacje, nie dbając o to, co się z nią stanie. Kiedy nawet schwytała Batmana na własną rękę, Joker wyrzucił ją przez okno, przez co trafiła do szpitala. Tylko Joker mógł zabić Batmana! Ale w filmie grany przez Leto Joker desperacko stara się odzyskać Harley. Grany przez Leto Joker nie zachwyca. Być może dlatego, że, zdaniem aktora, wycięto większość scen z jego udziałem. Warto dodać, że marginalizacja roli Jokera w Legionie Samobójców spowodowała rozżalenie Leto. Kiedy więc okazało się, że Joker otrzyma własny film, Leto skontaktował się ze swoim agentem Irvingiem Azoffem, któremu miał nakazać rozwiązanie sprawy ze studiem, udając się bezpośrednio do firmy-matki Warner Bros. Aktor czuł się, jak wspomina Azoff, „wyobcowany i zasmucony” informacją o tym, że film solowy o Jokerze ruszył bez niego. Tu występował Leto jako Joker: 2016 – Legion samobójców (Suicide Squad) Joaquin Phoenix Joker z 2019 roku to wielki popis aktorskich możliwości Joaquina Phoenixa. Reżyser Todd Phillips nie ukrywał, że scenariusz tworzył właśnie z myślą o nim. Zostawił też aktorowi duże pole do swobodnej interpretacji i improwizacji, z czego Phoenix skrzętnie korzystał. Na tyle, że np. scena z wejściem do lodówki z powodu bezsenności była zupełną improwizacją i była tylko raz odegrana przez aktora. Phoenix zadebiutował w 1986 roku w filmie Space Camp. Jednak po śmierci brata przerwał karierę na kilka lat. Wrócił do aktorstwa w 1995 roku w filmie Gusa Van Santa Za wszelką cenę. Do dziś ma na koncie 31 ról i dwie nominacje do Oskara. Przygotowania do roli przez Joaquina Phoenixa były tak intensywne, że stracił 50 funtów swojej masy ciała, nawet nie jedząc ani nie pijąc przez dłuższy czas. A by znaleźć „idealny śmiech”, Phoenix obserwował i próbował kopiować ludzi z patologicznym zaburzeniem śmiechu. To zaburzenie pokazano w filmie. Trzeba przyznać, że mu się udało. Joker zdecydowanie nie jest filmem dla wszystkich, ale bez mała to najlepsza dotychczasowa rola Phoenix. Jego Joker jest elektryzujący. Kiedy płacze, wrzeszczy, krzyczy, a następnie zatrzymuje się po każdej rzezi, aby zatańczyć baletowe tour jeté, widzimy go jako chorą, pokręconą życiową ofiarę losu, która nęka resztę świata, odsłania duszę potwora z piekła rodem. „Wystarczy jeden zły dzień”, mówi Joker w komiksie, sugerując, że wszyscy jesteśmy tylko jednym traumatycznym wydarzeniem z dala od szaleństwa. Tu jesteśmy bliżej obłędu niż kiedykolwiek. Smutnego obłędu. Tu występował Phenix jako Joker: 2019 – Joker Czy masz ulubionego Jokera? I najmniej lubianego? Daj znać w komentarzach poniżej!
Ayer shared a photo of Leto in full Joker regalia on Twitter, to which a fan said Leto’s version of the character was a letdown.Ayer is extremely vocal online regarding Suicide Squad and how
Film Żartowniś (Żartowniś) Todda Phillipsa pokazuje, jak Arthur Fleck (w tej roli Joaquin Phoenix) staje się Jokerem, złoczyńcą z Gotham City i największym wrogiem Batmana. Film wywołał różnego rodzaju kontrowersje: czy jest usprawiedliwieniem dla przemocy? Czy widzimy w? Żartowniś jeszcze jedna wersja romantycznej argumentacji, według której człowiek rodzi się dobry, a społeczeństwo go psuje? Czy Phillips kwestionuje tradycję postaci? Streszczenie Arthur Fleck to klaun z dziwną chorobą psychiczną. Odpowiedzialna za opiekę nad chorą matką, marzy o własnym show komedia na stojąco. Sytuacja nie jest korzystna. Zarówno stan psychiczny, jak i praca sprawiają, że jest częstym celem ataków w Gotham City, mieście pogrążonym w głębokim napięciu społecznym. Fleck zostaje zaatakowany w metrze przez trzech pijanych młodych mężczyzn, ale tym razem postanawia być sprawcą. Ogłoszone w mediach potrójne morderstwo wzbudza sympatię obywateli. Obserwując narastający chaos, polityk Thomas Wayne, czczony przez matkę Flecka, ogłasza swoją kandydaturę na burmistrza. Ale teraz, gdy niedoceniany i chory psychicznie Arthur Fleck zyskał popularność, jego życie i życie Gotham City przybiera radykalny obrót. Analiza Na Fleck emanują wszystkie elementy, które wzywają do współczucia jako widzowie: bieda, choroba (psychiatryczna), dysfunkcyjna rodzina i szlachetna, ale niepewna praca. Arthur Fleck jest przedstawiany jako ofiara bezlitosnego, leniwego, okrutnego i brutalnego społeczeństwa. Gotham City jest absolutnie wrogie, to chore społeczeństwo. Ani dzieci, ani dorośli nie są uratowani. Korupcja przeniknęła do systemu iw ten sposób najwyraźniej zbudowała Jokera. Ale czy ten wniosek nie jest zbyt prosty? Czy możemy zrobić kolejny odczyt? Społeczeństwo masowe i media Społeczeństwo to kolektywna postać, która tka osnowę, w której może stanąć Joker. Gotham City reprezentuje dystopijne społeczeństwo, w którym irracjonalność i uraza są przepełniły się, produkt politycznej korupcji, która zwiększyła przepaść między bogatymi a ubogi. W ten sposób scenariusz filmu wprowadza polityczną polaryzację między prawicą a lewicą. Miasto ma cechy społeczeństwa masowego: anonimowość, izolacja, samotność, indolencja, dehumanizacja. Miejsce popularnego zostało zastąpione przez popularność mediów i, jak to ujął Joker, media rości sobie prawo do określania, co jest dobre, a co nie. Środki masowego przekazu odgrywają decydującą rolę: są karne. Telewizja jest miejscem, w którym ukierunkowują się działania myśli zbiorowej. To jedyny kanał dla być kimś w społeczeństwie anonimowych. Kiedy w wiadomościach nadano potrójne zabójstwo Flecka i zastanawiano się nad możliwym odczytem politycznym, to stać się symbolem, mimo wysiłków Wayne'a, że grzeszy w podejściu do problemu z elitarny. W pewnym sensie to media budują Jokera i powodują chaos, w przeciwnym razie zbrodnia Flecka byłaby kolejną zbrodnią w już i tak brutalnym Gotham City. Ale wykorzystanie informacji przez media rezygnuje z przestępstwa i przywraca Fleckowi „jego społeczną egzystencję”, zachęcając do jego nowego „numeru”. Choroba psychiczna Jokera i jego zawód Scena, w której Fleck po popełnieniu pierwszego przestępstwa zamyka się na tańce w publicznej scena została zaimprowizowana przez Phoenix za zgodą reżysera przy identyfikacji niezgodności oryginalnego scenariusza z rozwojem wersji Todda Phillipsa Arthur Fleck cierpi na chorobę psychiczną znaną jako zespół pseudoopuszkowy lub labilność emocjonalna, spowodowaną urazami mózgu. Choroba wywołuje mimowolne stany śmiechu lub płaczu, a także dyzartrię, dysfagię i dysfonię. Jednak wraz z rozwojem filmu zauważamy, że Arthur Fleck jest uwikłany w wymyślony przez jego wyobraźnię świat fantasy, którego bajki mają wysoki narcystyczny wydźwięk. Dla widza nie jest jasne, czy te fantazje są wynikiem marzeń na jawie, czy halucynacji. Czy zatem Joker rzeczywiście padł ofiarą tych niesprawiedliwości? Do tego dochodzi gabinet Flecka, który przyjmuje pseudonim Joker. Joker oznacza błazen, klaun i kojarzy się z żartami, sztuczkami, sztuczkami, a także z najgorszymi koszmarami. Jeśli coś, co osiągnął Phillips, to nadanie znaczenia temu zawodowemu wyborowi postaci na poziomie nigdy wcześniej nie widzianym. Fleck widzi, że jego potrzeba uwagi jest zaspokojona, gdy media relacjonują potrójne zabójstwo i gdy zostaje zaproszony na program Franklin, pomimo upokorzenie, któremu go poddaje, aby przyjął tę negatywną uwagę, aby stworzyć nową postać, która zajmie miejsce jego osoby: Żartowniś Zaprzeczając swojej ludzkiej twarzy, Fleck zamienił się w sadystę, który chce zobaczyć płonący Rzym i być za to oklaskiwany. Ten pozbawiony imperium Nero (jak na ironię, że Nero był również szalony, aktor i tyran!) jest źródłem chaosu społecznego, królestwem szaleństwa, krzykiem anarchii. Ale jeśli przyjrzymy się bliżej, ten anarchiczny Joker nie jest tak naprawdę polityczny, ponieważ w rzeczywistości się z niego urodził małżeństwo antypolityki z mediami, sojusz, który generuje potwory niepokojące. Fleck nie zabiega o odkupienie czy rewindykację sprawy, nie chce nikogo ratować ani nie działa w imieniu kolektywu. Działa we własnym imieniu. Jest bohaterem tańca śmierci. Nie jest socjopatą, ale psychopatą. Film Żartowniś i dialog z tradycją komiksową Przeszłość Jokera w fikcyjnym uniwersum Batmana jest celowo niepewna. Joker zawsze kłamie w swojej historii. Widać to wyraźnie w filmie Rycerz nocy, w reżyserii Christopher Nolan, gdzie gra Joker Heath Ledger. Todd Phillips dobrze zna ten kontekst. Czy zaryzykowałby przekształcenie Jokera w zwykłe określenie sprawy? Czy zredukowałbyś to do społecznego stereotypu? Czy ta wiktymizacja by nie zabrała? łajdactwo, oparty na zabawie psychologicznej? Czy Joker jest tylko zranioną duszą szukającą sprawiedliwości? Wygląda na to, że mamy do czynienia z wszechwiedzący narrator które sankcjonują działania. Ale kim jest narrator? Czy jest naprawdę wszechwiedzący? Narrator nie wie więcej niż bohater, ale wie tyle samo, co on; czyni nas partnerami w tym, co dzieje się z Fleck i w tym, co on sobie wyobraża, bez możliwości wyraźnego odróżnienia jednego od drugiego. Jeśli zgodzimy się, że film ustanawia grę między rzeczywistością a fikcją, grę psychologiczną, możemy przypuszczać, że Phillips nie zrywa z tym, co wiemy o Jokerze. Jeśli rozwój faktów jest niepewny, ponieważ stoimy przed podwójnym stanem szaleńca i aktora, wówczas pochodzenie Jokera pozostaje nieznane, co potwierdza tradycję literacką postać. Geniusz filmu polegałby w tym przypadku na przekonaniu nas, że jesteśmy świadkami prawdziwego wyjaśnienia. Lekceważący film? Przeczytałem kilka artykułów, które kwalifikują ten film jako lekceważący. W związku z tym zadaję sobie kilka pytań. Pierwszym byłoby: co sprawia, że jest to lekceważące? Ci, którzy podtrzymują tę tezę, widzą brak szacunku w sposobie, w jaki po raz pierwszy Joker zostaje umieszczony w kontekst społeczno-historyczny, który wyjaśnia pochodzenie ich zła, jakby szaleństwo nie miało innej przyczyny niż nadużycie. Przyjmując ten dyskurs, wszystko wskazywałoby na to, że zło jest konstruowane społecznie. Czy ta romantyczna, Roussonowska wizja, według której człowiek rodzi się dobry, a społeczeństwo go psuje, jest naprawdę lekceważąca? Czy to nie uczyniłoby z filmu moralizatorskiej broszury? Wydaje mi się, że gdyby było coś lekceważącego, to w humorystycznej ironii zbrodni Jokera. Pytanie, czy społeczeństwo wywołało szaleństwo Jokera, nie wydaje mi się tak istotne, jak pytanie o to, jak słabe polityczne odczytanie rzeczywistości otwiera drzwi do chaosu. Nie można powiedzieć, że film legitymizuje przemoc czy ją promuje, ale nie potępiając jej i nie ratując żadnej postaci od moralnych podejrzeń, legitymizuje kulturę antypolityki. Dystrybucja Joaquin Phoenix: Arthur Fleck / Joker lub Joker Robert De Niro: Murray Franklin Zazie Beetz: Sophie Dumond Bill Camp: Gliniarz Garrity Frances Conroy: Penny Fleck, matka Artura. Brett Cullen: Thomas Wayne Glenn Fleshler: „Randall” Dante Pereira-Olson: Bruce Wayne Douglas Hodge: Alfred Pennyworth Marc Maron: Gene Ufland Shea Whigham: Policyjny Burke Josh Pais: Hoyt Vaughn Leigh Gill: Gary Bryan Callen: tancerz Todd Phillips Todd Phillips (Nowy Jork, 1970) to amerykański aktor, reżyser, scenarzysta i producent z długą karierą. Reżyserował głównie filmy komediowe, takie jak trylogia Kac, Psy wojenne, Starsky i Hutch, Termin płatności Tak Podróż samochodem. Jako producent brał udział w filmie Rodzi się gwiazda z udziałem Bradleya Coopera i Lady Gagi. Ciekawostką jest to, że Żartowniś Reprezentuje pierwszy film Phillipsa z gatunku dramatu i przyniósł mu nagrodę Złotego Lwa. Joaquin Phoenix Joaquín Rafael Phoenix (Puerto Rico, 1974) jest aktorem, scenarzystą i producentem. Trzykrotnie nominowany do Oscara dzięki swoim występom w filmach Gladiator, Przejdź linię the Tak Mistrz. Zdobył Złoty Glob za występ w Przejdź linię the. Aby zagrać rolę Jokera w filmie Todda Phillipsa, musiał zrzucić w sumie 23 kilogramy w ciągu czterech miesięcy, powodując epizody braku równowagi emocjonalnej. Postać Jokera w historii komiksu Ordynans, nr został stworzony przez Jerry'ego Robinsona, Billa Fingera i Boba Kane'a. Pojawił się w tomie nr 1 z Ordynans W 1940 r. Od początku projektowano go jako morderczego maniaka, ale Urząd Kodeksu Komiksowego uznał go za nieodpowiedni i wymusił jego modyfikację. Od tego momentu stał się jokerem. Dopiero od lat 80. Joker zaczął odzyskiwać sadystyczny charakter. Zagrali go następujący aktorzy: Cesar Romero w serialu Ordynans (godz. 1960); Jack Nicholson w Ordynans Tima Burtona (1989); Heath Ledger w Rycerz nocy Christophera Nolana (2008); Cameron Monaghan w Gotham (rozpoczęcie w 2014 r.); Jared Leto w Legion samobójców firmy Warner Bros. i DC Comics (2016); Joaquin Phoenix w Żartowniś autorstwa Todda Phillipsa (2019). Znaczenie Jokera jako postaci Słowo żartowniś oznacza błazna, klauna, jokera lub jokera, ale jest to również nazwa „dżokera” w taliach kart, który służy do tworzenia dróg ucieczki, które zmieniają kierunek gry. w ten sposób imię Jokera nawiązuje do personifikacji chaosu, szyderstwa, sprzeciwu wobec porządku i sprawiedliwości. Atrybuty Jokera Z głęboką skłonnością do sadyzmu, superzłoczyńca Joker wyróżnia się wyjątkową inteligencją i wielką kreatywnością. To twoja jedyna moc. Jest całkowicie niezdolny do odczuwania empatii ani współczucia dla jakiejkolwiek istoty ludzkiej. Mimo to nigdy nie morduje Batmana, ponieważ ta relacja zapewnia mu zabawę; podczas gdy Batman nie morduje go, ponieważ jest to sprzeczne z jego etyką. Jego twarz zmienia się w zależności od wersji komiksu. W niektórych wersjach posiada wycięcie w kącikach ust, które symuluje uśmiech. W innych skóra twarzy topi się po wpadnięciu do wiadra kwasu. Jedną z jego broni jest słynna gaz rozweselający lub Trucizna Jokera (Żartowniś). Korzystaj z gadżetów klauna: żartobliwych kwiatów, magicznych różdżek itp.. 103 218 311 407 451 78 313 329